Maciej Luniak
Maciej LUNIAK prof. dr hab. (ur. 1936) (aktualizacja 2018-01-21) |
- Zainteresowania naukowe
- Stopnie i tytuły zawodowe/naukowe
- Droga zawodowa
- Publikacje (spis w 3 załącznikach)
- Najważniejsze zaangażowania badawcze
- Najważniejsze zaangażowania dla praktyki proekologicznej
- Popularyzacja
- Konferencje naukowe
- Zaangażowania w środowisku naukowym
- Dydaktyka i kształcenie kadr
- Prace muzealne
- Wyróżnienia
- Zainteresowania naukowe
Ornitologia i ekologia miasta (patrz p.5.) oraz zastosowania praktyczne (p.6.) i popularyzacja wiedzy (p.8.) w tych dziedzinach.
- Stopnie i tytuły zawodowe/naukowe
Mgr (1959) na Wydz. Biologii i Nauk o Ziemi UW, dr nauk. biol. (1968) j.w., dr hab. spec. ekologia (1978) w Inst. Ekologii PAN, tytuł nauk. prof. (1992) od prezydenta Wałęsy na wniosek Inst. Ekologii PAN.
- Droga zawodowa
1959-1960 – asystent i kier. Pracowni Szczurów w Lab. Dezynfekcji Dezynsekcji i Deratyzacji Min. Zdrowia.
W ciągu całego późniejszego okresu pracy naukowej (od 1960), do przejścia na emeryturę (2004) związany z Muzeum i Instytutem Zoologii PAN (dawniej Inst. Zoologii PAN): 1982-1991 - z-ca d.s. naukowych dyrektora Inst., 1991-2014 - członek Rady Naukowej, 1995-2003 – red. naczelny Acta Ornithologica, 1996-2002 - kierownik Pracowni Ornitol., promocja 6 doktorantów (1991-2013) i 2 magistrantów (na UW, 1985) , od 2004 emeryt na prawach profesora współpracownika MiIZ.
- Publikacje
Razem 439 publikacji zestawionych w 3 w trzech częściach-załącznikach:
W części „N” - publikacje NAUKOWE WAŻNIEJSZE (wówczas!), razem 99 pozycji (po przejściu na emeryturę – 20) w tym: większe prace na oryginalnym materiale – 31; syntezy, monografie, większe rozdz. w podręcznikach – 30; prace przeglądowe i problemowe – 29; redakcje naukowe książek i zbiorów konferencyjnych – 6; powtórne wydania wcześniejszych publikacji - 6; publikacje współautorskie – 34. publikacje zagraniczne lub z udziałem zagranicznych współautorów – 16; publikacje od 2005 (na emeryturze) – 19. Spis w załączniku „N”
W części „n” - publikacje NAUKOWE MNIEJ ZNACZĄCE, razem 112 pozycji (po przejściu na emeryturę – 18), w tym: recenzje i doniesienia bibliograficzne – 35; streszczenia i konferencyjne inne drobne publikacje – 28; doniesienia, notatki faunistyczne, metodyczne i inne – 27; sprawozdania z konferencji i działalności naukowej – 14; przedmowy do książek naukowych – 3, publikacje współautorskie – 15; publikacje zagraniczne lub z zagranicznymi współautorami – 23;
przedruki i kolejne wydania wcześniejszych publikacji – 2; publikacje od 2005 (na emeryturze – 14. Spis w załączniku „n”
W części „P” - publikacje POPULARNO-NAUKOWE, razem 228 pozycji (po przejściu na emeryturę – 54) - w tym: artykuły w prasie codziennej i w czasopismach – 177; rozdziały w zbiorach książkowych - 29; foldery, broszury i ulotki – 11; książki autorskie i redakcje naukowe książek popularno-naukowych - 5 (2 bis), przedmowy do książek – 3; publikacje współautorskie - 22; przedruki i kolejne wydania wcześniejszych publikacji – 24; publikacje od 2005 (na emeryturze) – 51.
- Najważniejsze zaangażowania badawcze („publ.” - patrz p.4. Publikacje)
5.11. Synurbizacja, fauna/przyroda miasta. Prace kompilacyjne dot. synurbizacji kosa (publ. 1988 i 1990), szerzej zjawiska synurbizacji ptaków i ssaków (6 publ. 1994-2009), także dot. bogactwa gatunkowego i stanu badań nad fauną W-wy (6 publ. 1990-2006), współautorstwo rozdziału w amerykańskim podręczniku kształtowania fauny miasta (publ. 2004). Przegląd badań w ramach atlasów ornitologicznych miast Europy (publ. 2013, w druku 2016?). Od 2014 koordynacja zespołu (ok. 38 uczestników) badającego społecznie przyrodę tego Parku Skaryszewskiego w W-wie, pod kątem jej składu (bioróżnorodności) oraz dla sformułowania wskazań proekologicznych dla urządzenia/użytkowania Parku. Wyniki tych kompleksowych badań (tło socjologiczne użytkowania, warunki abiotyczne, bioróżnorodność) w raporcie (publ. 2015, internet) i monografii książkowej (2016). Ten projekt, nadal trwający, jest krajowym (europejskim?) precedensem tak kompleksowego opisu naukowego przyrody (m,in. bioróżnorodności) śródmiejskiego parku oraz społecznego zaangażowania tak licznej grupy specjalistów w tego rodzaju przedsięwzięcie. Aktualnie w druku (Springer, międzynrodowy podręcznik) rozdział o atlasach awifauny miast europejskich.
5.10. Awifauna W-wy. W latach 1961-1964, 1986-1990 oraz 1999-2000 kier. i bezpośredni udział w zespołowych (kilkudziesięciu uczestników) badaniach, których wynikiem były dwie kolejne monografie awifauny Warszawy – opisowa (1964) i atlas kartograficzny (2001), ok. 20 publikacji naukowych mojego autorstwa/współautorstwa i kilkadziesiąt publ. popularno-naukowych. Badania te pozwalają uznać Warszawę za miasto dotąd najlepiej poznane w kraju pod względem ornitologicznym oraz dały podstawę dla ochrony/kształtowania warszawskiej przyrody. Na marginesie tych badań także (we współautorstwie) wstępna inwentaryzacja ssaków Warszawy (publ. 1990, 1991).
5.9. Reintrodukcja sokoła wędrownego w W-wie (1995-1999). Kierowanie, we współpracy z Radą Programu Restytucji Sokoła Wędrownego przy PZŁ, pomyślnie zrealizowanym projektem, przywrócenia przyrodzie Warszawy lęgów gatunku, nieobecnego tu od lat 1950-tych. Wynikiem reintrodukcji był pierwszy w kraju, po wieloletniej przerwie udokumentowany lęg sokoła wędr. (na Pałacu Kultury) i od tamtego czasu stałe gniazdowanie w W-wie. 4 publ. 1995-2001 i kilka popularno-naukowych, współorganizacja sympozjum międzynarod. w 1995 i redakcja zbioru jego materiałów.
5.8. Zastosowanie skrzynek lęgowych dla kształtowania awifauny zieleni miejskiej (1982-1990). Kier. badań (1984-1985 na zlecenie władz W-wy) na 25 terenach w W-wie i Poznaniu. Wyniki (publ. 1992) określiły przydatność tej metody w warunkach parków miejskich. Ekspertyza-instrukcja (p. 6, publ. 1986) dla praktyki w zieleni miejskiej, 5 publ. popularyzujących (1987-1995).
5.7. Awifauna osiedli mieszkaniowych W-wy (1981-1985). Inwentaryzacje ilościowe, również zimą) 11 terenów stworzyły obraz formowania się awifauny w różnych stadiach powstawania i zagospodarowania osiedli – od etapu budowy do pełnego rozwoju zieleni (3 publ. 1990-1994 – p.7) . Podsumowanie całości podobnych badań w kraju (publ. 1987).
5.6. Awifauna miast Eur. Środkowej i Wsch. (1982-1984). Badania, w ramach programu RWPG, oparte na materiale ankietowym z 27 miast (9 krajów) stworzyły obraz składu, zmian oraz uwarunkowań geograficznych miejskiej awifauny regionu (3 publ. 1985-1990).
5.5. Białołęka Dworska - skład i kształtowanie awifauny terenu przyszłego osiedla mieszkaniowego (1976-1980). Udział w badaniach zoocenologicznych (publ. 1981) oraz zaangażowanie edukacyjne (p. 7. i 11.)w ramach kompleksowego programu mającego na celu stworzenie przyrodniczych podstaw projektu tego osiedla (kier. prof. H. Skibniewska) w peryferyjnej dzielnicy W-wy.
5.4. Awifauna miejskich terenów zielonych (1967-1978). Badania inwentaryzujące (również zimą) awifaunę parków i ogrodów działkowych 51 terenów w W-wie i 11 w miastach Wysoczyzny Siedleckiej (5 publ. 1981-1982). Ten materiał oraz analiza danych z innych miast stworzyły obraz składu i uwarunkowań awifauny różnych typów zieleni miejskiej w kraju, podsumowany w monografii (1983) stanowiącej podstawę habilitacji.
Inwentaryzacja awifauny P. Skaryszewskiego i opis jej zmian w ciągu 50 lat (publ. 2007).
5.3. Rola ptaków w agrocenozach (1971-1973) – krótkotrwały udział w pracach zespołu ornitologów (kier. prof. J. Pinowski), w ramach Międzynarod. Programu Biol. - IBP. Badania nad liczebnością szpaka w W-wie i składem pokarmu jego piskląt (publ. 1977, 1978) oraz nad konsumpcją, wybiórczością pokarmową, trawieniem i zdolnością do drapieżnictwa u gawronów hodowanych w wolierze (publ. 1977).
5.2. Awifauna Wysoczyzny Siedleckiej (1966-1970) – badania przerwane zmianą planów naukowych Instytutu. Wyniki w 3 opracowaniach faunistycznych (publ. 1972-1974), które służą aktualnym badaniom awifauny regionu.
5.1. Awifauna płd. części środkowego biegu Wisły. Badania zapoczątkowane pracą mgr na UW (1958-1959) w okolicy Warszawy, kontynuowane w IZ (1960-1965) na odcinku od ujścia Sanu do Warszawy. Wyniki w 5 publ. 1959-1968, podsumowane pracą dr i obszerną monografią (1971,1974) – dokumentem stanu awifauny ponad 200 km odcinka rzeki w okresie ówczesnego małego jej zagospodarowania. Patrz też p.6.5. dot. warszawskiej Wisły.
- Najważniejsze zaangażowania dla praktyki proekologicznej
Działalność w dużej mierze powiązana z badawczą (patrz p.6.). 46 większych opracowań eksperckich, m.in. z następujących dziedzin: - dla zastosowań w urbanistyce i planowaniu przestrzennym (14 prac), inwentaryzacje i waloryzacje przyrody określonych terenów pod kątem jej ochrony (11 prac), badania pod kątem kształtowania przyrody (9). Spis prac w załączniku „Ekspertyzy”. Czynne zaangażowania, głównie w następujących dziedzinach:
6.6. Awifauna/przyroda zieleni miejskiej. Powiązanie z badaniami naukowymi inwentaryzującymi awifaunę (patrz p.5.4.) i zastosowanie skrzynek lęgowych (p.5.8.). Liczne opracowania i opinie eksperckie (od 1987) i publikacje pop.naukowe (p.7.). Udział w zespole konsultującym projekt rewaloryzacji Parku Skryszewskiego (2004-2005, dla ZOM) - 4 opracowania dla tego zespołu. Od 2014 koordynacja społecznego projektu (patrz p.5.11) „Przyroda P. Skaryszewskiego” realizującego kompleksowe badania użytkowania oraz przyrody martwej i żywej tego parku, m.in. pod kątem praktyki i edukacji ekologicznej.
6.5. Ochrona/kształtowanie przyrody warszawskiej Wisły. Udział w zespołach konsultujących zagospodarowanie rzeki i jej międzywala:
6) „Świder bis” – plan zagospodarowania pasa nadwiślańskiego od ujścia Świdra do Gocławia (1971-1972, kier. inż.arch. J.Sigalin;
5) Czł. zespołu konsultującego przy warszawskiej Okr. Dyr. Gosp. Wodnej (1993-1995);
4) Kierownictwo 7- osob. zespołu autorów opr. „Fauna doliny Wisły” (publ. 2000);
3) Czł. sądu konkursu urbanistycznego „Wiślany Park Przyrodniczy” – (2005-2006);
2) Czł. Komisji d.s. Wisły w Kom. Dialogu Społecznego przy Biurze Ochr.Środ. (2007-2009);
1) Czł. Komitetu Sterującego projektu Life+ “Ochrona siedlisk kluczowych gatunków ptaków Doliny Środkowej Wisły w warunkach intensywnej presji aglomeracji warszawskiej” z (od 2011). 6 opracowań eksperckich dla w.w. Komitetu.
6.4. Ochrona ptaków gniazdujących w budynkach 10 publ. pop.-naukowych i naukowych (2005-2011) – m.in. folder (2005), ulotka (2007) i broszura (2008, 2010) . Kilka ekspertyz i opinii, liczne prelekcje i wywiady prasowe.
6.3. Prace dla planów urbanistycznych W-wy i regionu. 18 ważniejszych opracowań eksperckich, m.in. dla projektów osiedli mieszkaniowych - Białołęka Dworska (1976-1979) w zespole prof. Haliny Skibniewskiej i Nowa Saska Kępa (2006) dla pracowni prof. Stefana Kuryłowicza), dla proekologicznego zagospodarowania terenów zielonych (Ogr. Krasińskich, P.Skaryszewski, Pole Mokotowskie) oraz dla monografii przyrodniczej Gminy Centrum (1997). Publ. naukowa (2011). Patrz też p.7.5.).
6.2. Ochrona lotnictwa przed kolizjami z ptakami. Reprezentant Polski, na 2 światowych (Kingston - Kanada 1969, Moskwa - 1982 i 5 europejskich konferencjach (1969-1982) i raporty z nich dla krajowych władz lotniczych, czł. (1969-1977) europejskiego kom. (Bird Strike Comittee Europe), 5 publikacji popularyzujących (1971-1978).
6.1. Ochrona przyrody Lasu Bielańskiego (od 1963). Dokumentacja ornitologiczna i inne działania dla ustanowienia (w 1973 r.) rezerwatu, trzy inwentaryzacje jego awifauny (publ.1967, 1982, 1991), raport o stanie przyrody Lasu (2002), ulotka (2003), obszerna ekspertyza projektu połączenia ul. Dewajtis w Lesie Biel. z Wisłostradą (2007), 2 wykłady na konferencji n.t. Lasu (2014), opiniowanie dla RDOŚ projektu planu ochrony Lasu (2015 i 2016 – patrz zał. Ekspertyzy), rozdziały o przyrodzie Lasu w 5 książkach (publ. 1982, 1990, 2005, 2009, 2010 + wyd.2013) i w internecie (2013) – patrz p.5. Publikacje.
- Popularyzacja
Główne formy przekazu wiedzy przyrodniczej, związanego na ogół z w.w. badaniami (patrz p.5.) i działaniami dla praktyki proekologicznej (p.6.):
7.1. Publikacje. Od 1962 ogółem 228 pozycji (patrz 4. załącznik „P”). M.in. 177 artykułów w 29 gazetach wielkonakładowych i innych periodykach, 29 rozdziałów w zbiorach książkowych, 3 książki (+ 2 wznowienia) i redakcje naukowe książek.
7.2. Wykłady, prelekcje, wycieczki ornitologiczne. Corocznie kilka (ogółem ponad sto?) dla stowarzyszeń ornitologicznych, gremiów przyrodniczych (np. Pol. Tow. Etologiczne 2007, 2016), Uniwersytetu Trzeciego Wieku, stowarzyszeń turystycznych, specjalistów od zieleni miejskiej i planowania urbanistycznego, lokalnych społeczności (np. warszawskiej dzielnicy Bielany), młodzieży szkolnej.
7.3. Wywiady prasowe. Corocznie co najmniej kilka – np. w latach 2010-2015 – 64 razy: dla prasy drukowanej – 26 razy, telewizji – 20, radia – 18.
7.4. Edukacja młodzieży. Poza w.w. formami (patrz p.7.1.-3.) zorganizowanie i prowadzenie Klubu Ptakolubów w gazecie harcerskiej Świat Młodych (1975-1980), gdzie opublikowałem 62 artykuły, m.in. dwuletni cykl „Kalendarz Ptakoluba”, także klubowe spotkania i bezpośrednia opieka nad Klubem Ptakolubów przy szkole w Białołęce Dworskiej (1976-1978).
7.5. Inne formy. M.in. Co roku liczne konsultacje specjalistyczne. Od 1965 częsta współpraca konsultacyjna z TVP. Opracowanie zestawu gatunków dla serii numizmatycznej NBP „Zwierzęta zagrożone i chronione”, wieloletnia konsultacja poprawności wizerunków na tych monetach (1993-2003) oraz teksty folderów do nich (patrz 5. Publikacje – załącznik „n”). Zaangażowanie w imprezach Festiwalu Nauki – wycieczki i prelekcje (2000-2004). Ostatnio konsultacja projektu „Ptasiej ścieżki” w parkach dzieln. Bielany (realizacja 2015) i teksty do tablic na tej ścieżce.
- Konferencje naukowe
Udział i prezentacje na ponad 30 konferencjach krajowych i międzynarodowych w kraju oraz na 32 konferencjach zagranicznych (1969-2010) – m.in. 3 Międzynarod. Kongresach Ornitol. oraz na 6 konferencjach w USA i Kanadzie, 4 - w ZSRR, 1 – w ChRL. Współorganizacja 2 międzynarod. konferencji RWPG i 2 sympozjów na Międzynar. Kongresach Ornitol.
- Zaangażowania w środowisku naukowym
Krajowe: przez 31 lat prowdziłem (przewodniczący) Koło Warszawskie Sekcji Ornitol. Pol. Tow. Zool. (1961-1991), sekr. Komitetu Ekologii PAN (1981-1982), czł. kapituły Medalu im. Wiktora Godlewskiego (1994-2008), czł. Komitetu Zoologii PAN (1993-2002),
Międzynarodowe: Komitet Ornitol. Stosowanej w ramach Intern. Ornithol. Congress (1986-1991), International Network for Urban Ecology w progr. UNESCO Man and Biosphere (1995-2001), rada redakcyjna. międzynarod. czasopisma Ecologia Urbana (od 1991), czł. INTECOL – Intern. Assotiation f. Ecology (1990-2000), czł. Bird Strike Committee Europe (BSCE) - międzynarod. kom. d.s. kolizji lotnictwa z ptakami (1969-1977).
- Dydaktyka i kształcenie kadr
Promocja 6 doktorantów (1991-2013) i 2 magistrantów (na UW, 1985). Wykłady seminaryjne w MiIZ i uczelniach (np. w 2015 – 2 na UW i 1 na SGGW), w 1989 na Rutgers Iniversity (USA) .
Recenzje 8 prac doktorskich (1988-2012), dorobku 6 kandydatów do habilitacji (1996-2012) oraz dorobku 8 kandydatów do tytułu/stanowiska prof. (1991-2012).
- Prace muzealne
W latach 1960-1972 różnego rodzaju zaangażowania przy zbiorze ornitologicznym MiIZ – zdobywanie (w latach 1960-tych) i preparowanie okazów ornitologicznych, porządkowanie, ewidencja i udostępnianie zbioru, udział w przemieszczeniu zbioru ornitol. z W-wy do magazynu w Łomnie.
- Wyróżnienia
2017 – Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy przyznana przez Radę M. St. Warszawy;
2012 - dyplom uznania Pol. Tow. Zoologicznego „Za wkład w badania nad synurbijnymi populacjami ptaków” ;
2008 - dyplom honorowy Zarz. Gł. Ligi Ochrony Przyrody;
2008? - nagroda Samorządu Woj. Mazowieckiego „...za zasługi dla kultury”;
2007 - dyplom uznania „...za wybitne zasługi dla Polskiego Tow.. Zoologicznego”;
2005 - Nagroda-Medal Mazowieckiej Niezapominajki „...za zaangażowanie i dokonania w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego.”;
2003 - dyplom honorowy m.st W-wy za książkę „Ptaki Warszawy 1962-2000” ;
1997 - Złota Odznaka Kraski od Sekcji Ornitol. Polskiego Tow. Zoologicznego „...za kierowanie przez 31 lat Kołem Warszawskim...” w.w. Sekcji;
1995 - honorowe członkostwo Polskiego Tow. Zoologicznego;
1988 - Złoty Krzyż Zasługi (w PAN);
1985 i 1983 udział w 2 zespołowych Nagrodach Min. Administr. i Gosp. Przestrzennej.
1984 - Medal 40-lecia Polski Ludowej.
Załącznik „N” - spis 96 publikacji naukowych znaczniejszych
Załącznik „n” - spis 106 publikacji naukowych mniej znaczących
Załącznik „P” - spis 225 publikacji popularno-naukowych
DA-392-7/14
modernizacja systemu sygnalizacji pożaru poprzez wymianę optycznych czujek dymu (w wybranych pomieszczeniach) i centrali przeciw pożarowej wraz z wykonaniem dokumentacji projektowej dla całego budynku uzgodnionej z rzeczoznawcą ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych- finansowana w ramach projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 w ramach Działania 2.3: Inwestycje związane z rozwojem infrastruktury informatycznej nauki, Poddziałania 2.3.2. Projekty w zakresie rozwoju zasobów informacyjnych nauki w postaci cyfrowej, pn. Repozytorium Cyfrowe Instytutów Naukowych, umowa nr UDA/POIG. 02.03.02-00-043/10, umowa z dnia 22.11.2010 r.
SIWZ | 10.07.14 |
Załączniki nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 12 do SIWZ | 10.07.14 |
załącznik nr 10 do SIWZ - Specyfikacja Techniczna Wykonania i Odbioru Robót | 10.07.14 |
załącznik nr 11 do SIWZ - Schematycze rzuty pięter budynku | 10.07.14 |
Ogoszenie o zamówieniu | 10.07.14 |
Odpowiedz na pytanie I | 16.07.14 |
Odpowiedz na pytanie II | 17.07.14 |
Odpowiedz na pytanie III | 17.07.14 |
Odpowiedz na pytanie IV | 17.07.14 |
Rzut poddasza nieużytkowego | 17.07.14 |
Odpowiedz na pytanie V | 18.07.14 |
Odpowiedz na pytanie VI | 18.07.14 |
Odpowiedz na pytanie VII | 18.07.14 |
Odpowiedz na pytanie VIII | 21.07.14 |
Ogłoszenie o wyborze oferty najkorzystniejszej | 01.08.14 |
Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia | 07.08.14 |
DA-392-1/16
Termomodernizacja budynku laboratoryjno-biurowego w Ustrzykach Dolnych należącego do Muzeum i Instytutu Zoologii Polskiej Akademii Nauk dofinansowana w formie dotacji ze środków NFOŚiGW
SIWZ | 29.04.2016 |
Ogłoszenie o zamówieniu | 29.04.2016 |
załączniki nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 do SIWZ | 29.04.2016 |
załącznik nr 12 - STWIOR- dotyczy pakietu nr 3 (7U) | 29.04.2016 |
załącznik nr 12 -STWIOR- dotyczy pakietów nr 1(5U) i 2 (6U) | 29.04.2016 |
załącznik nr 11 - projekt - dotyczy pakietów nr 1 (5U) i 2 (6U) | 29.04.2016 |
załącznik nr 11 - projekt - dotyczy pakietu nr 3 (7U) | 29.04.2016 |
załącznik nr 13 - zdjecia obiektu | 29.04.2016 |
Odpowiedzi na pytania | 09.05.2016 |
Walter, Bartosz (dr)
Behaviour, Ecology and Immunology of Social Insects
Bartosz Walter, PhD
Assistant Professor at Museum and Institute of Zoology, Polish Academy of Scieneces
My recently established research group at the Polish Academy of Sciences, Warsaw, is focused on answering major questions of behavioural and population ecology of social insects. We are a young and dynamic team dedicated to make a substantial impact both in international science and nature conservation. We currently work on ants (Platythyrea, Pachycondyla, Odonthomachus, Pseudomyrmex, Temnothorax, Leptothorax, Myrmica,
Formica), paper wasps (Polistes), and bees (Apis, Bombus). Should you have any questions
regarding our research or collaboration opportunities, please, do not hesitate contact me at:
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Current projects
Population-level mechanisms of biodiversity loss in human-disturbed tropical habitats
High rate of human-induced disturbance of tropical ecosystems results in enormous loss of biodiversity. Yet, the mechanisms at the population level, causing species extinction in disturbed habitats, are still not fully understood. Main goal of the project is to unveil the
mechanisms that attenuate populations inhabiting human-disturbed habitats. I will compare nest site parameters, colony size and structure, and brood production of the Neotropical ant Platythyrea punctata in undisturbed and disturbed secondary rain forests in Puerto Rico. I aim to demonstrate the population-level mechanisms (e.g. decreased rate of brood production or smaller population size) that directly promote species extinction in disturbed habitats and indirectly lead to lower biodiversity there. I hope that my results will help nature conservationists in their efforts to protect the biodiversity, especially in tropical rain forest ecosystems.
Conflicts and conflict resolution in multiple-queen societies of social insects
Though colonies of social insects are commonly thought to be peaceful societies without much disagreement about reproduction they are often full of internal conflicts concerning rights to reproduce. One of such conflicts is conflict between queens (female reproductives) in multiple-queen societies of ants (functional monogyny). In such colonies only one of the queens can reproduce, while others have to refrain from reproduction. I investigate the factors (age, experience, potential fertility) that may increase chances of a queen to monopolize the reproduction in functionally monogynous colonies of ants.
Recent projects
Social immunology in ants
Societies of social insects (termites, wasps, bees, ants) provide perfect conditions for the spread of infections as they constitute more or less extended families with group members
living in direct contact. Therefore the societies are expected to employ mechanisms that reduce the probability of transmitting pathogens to group members. Death in nature rarely results from old age, but commonly results from diseases. Leaving one’s group to die in seclusion might be an efficient way of minimizing the risk of infecting kin.
In the studies with prof. Jürgen Heinze from Regensburg University we showed that fungus infected workers of the ant Temnothorax unifasciatus leave spontaneously their nests before dying and die in social isolation far from the nest and nest mates. Similarly also uninfected workers whose life expectancy was experimentally reduced by exposure to 95% CO2, and uninfected workers dying in observation colonies exhibited the same suite of behavior of isolating themselves
from their nestmates days or hours before death. Therefore actively leaving the nest and breaking
off all social interactions occurred regardless of whether individuals were infected or not, demonstrating that the self-isolation in not due to parasite-induced manipulation of the moribund ants behavior. Social isolation might be a commonly overlooked altruistic trait serving the inclusive fitness interest of dying individuals in social animals.
See also:
Heinze, Jürgen, and Bartosz Walter. "Moribund ants leave their nests to die in social isolation." Current Biology 20.3 (2010):
249-252.
Conflict resolution and colony size in social insects
Cohesion of social groups requires the suppression of individual selfishness. Indeed, worker egg laying in insect societies is usually suppressed or punished through aggression and egg removal. The effectiveness of such “policing” is expected to increase with decreasing relatedness, as inclusive fitness of group members is more strongly affected by selfish worker reproduction when group members are less closely related to each other. As inclusive fitness is also influenced by the costs and benefits of helping, the effectiveness of policing should decrease with increasing colony size, because the costs for the whole colony from selfish worker reproduction are proportionally reduced in large groups.
In the project performed in collaboration with Elizabeth Brunner and prof. Jürgen Heinze form Regensburg University we tested whether policing effectiveness depends on both colony size and within-group relatedness. We showed that policing effectiveness in colonies of the ant Temnothorax unifasciatus is low in large groups and high in small groups when relatedness is high. When we experimentally decreased the relatedness in groups, the policing effectiveness reached the same high level as in small, highly related groups, irrespective of group size. Therefore, our results indicate that policing effectiveness is simultaneously shaped by relatedness and group size, that is, an ecological factor. This may have major implications for testing policing across species of animals.
See also:
Walter, Bartosz, Elisabeth Brunner, and Jürgen Heinze. "Policing effectiveness depends on relatedness and group size." The American Naturalist 177.3 (2011): 368-376.
Użyteczne linki
Polskie nazewnictwo ssaków świata
„Polskie nazewnictwo ssaków świata”
Autorzy: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz
Wydawca: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, ul. Wilcza 64, 00-679 Warszawa
Format: ca. 205 x 265 mm, miękka oprawa, ca. 380 stron
ISBN: 978-83-88147-15-9
Cena : 63 zł + koszty przesyłki
Warszawa 2015
Zamówienia:
Proszę kontaktować się z Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. lub użyć formularza zamówień
Linki
Publications
Journals
Acta Chiropterologica the only journal fully devoted to bats indexed by Thomson Scientific. Published twice a year. | |
Acta Ornithologica - publishes scientific papers (original research reports, reviews, short notes, etc.) and announcements from all fields of ornithology. It is open for authors from all countries. The language of papers is English (with Polish summaries). All manuscripts are peer-reviewed. | |
Annales Zoologici - it is an international quarterly journal devoted to all aspects of systematic zoology (in broad sense). | |
Fragmenta Faunistica - the journal is issued semi-annually and publishes the papers devoted to knowing fauna, its differentiation, distribution and transformation. These are the results of original studies, review articles and syntheses dealing with faunology and related sciences as zoogeography or zoocenology. | |
Polish Journal of Ecology - (formerly Ekologia polska) publishes original scientific research papers dealing with all aspects of ecology: both fundamental and applied, physiological ecology, ecology of population, community, ecosystem, landscape as well as global ecology. There is no bias regards taxon, environment or geographical area. | |
Other Publications
DVD
DVD - Monograph of the Salticidae (Araneae) of the World |
List of publications |
Gazda, Małorzata (mgr)
MAIN RESEARCH INTERESTS:
Genetics, evolutionary biology, molecular biology, conservation biology and genetics, tropical biology and ecology.
CURRENT RESEARCH PROJECTS:
(see also: Conservation Research New Caledonia)
1.11.2013- present Does an epigenetic mechanism escalate the co-evolutionary arms race in avian host-parasite systems? NCN 2012/05/E/NZ8/02694. With Jörn Theuerkauf, Roman Gula (MIZ),Nozomu Sato, Keita Tanaka, Yuji Okahisa, Keisuke Ueda (Rikkyo University), Ralph Kühn (Technische Universität München).
.
SELECTED PUBLICATIONS:
Gazda A., Gazda M. 2010. The size structure of Turk’s-cap lily Lilium martagon from the “Las Krzyszkowicki” near Krakow (S Poland), Chrońmy Przyr. Ojcz. 66(5): 376-383.
Lokalizacja muzeum
Muzeum i Instytut Zoologii
Polska Akademia Nauk
ul. Wilcza 64
00-679 Warszawa
Stacja Badawcza
Muzeum i Instytut Zoologii
Polska Akademia Nauk
ul. Wiśniowa
Łomna-Las
Strona 6 z 7